Μυητικό κείμενο για την Πολιτική, τον Έρωτα και την Τέχνη

 © Tasos Biris

Χρειάζεται συνεχώς ν απωθείς, αποποιείσαι, να επιλέγεις, να υιοθετείς. Η πιο σώφρων στάση μπορεί να είναι και η πιο  τολμηρή, δεν ξέρεις. Αλλά πρέπει να δοκιμάσεις. Να δοκιμάσεις μ αυτόν τον τρόπο που δοκιμάζει ο Σολωμός δεκαεννέα φορές τον ίδιο στίχο. Επειδή - κοντά στα άλλα πρέπει να το υπενθυμίζει κανείς αυτό - η ακριβολογία στην σκέψη δεν συμπίπτει πάντοτε με την ακριβολογία στα αισθήματα, πόσο μάλλον στα οράματα ή στους διασκελισμούς που απαιτούνται για να κινηθείς σ ένα επίπεδο υπεράνω πολύ της χρηστικής πραγματικότητας.

Εκεί που κατοικούν οι θεοί κι οι πιο ανεπαίσθητες αποκλίσεις αποκτούν τεράστιες διαστάσεις και δείχνουν πόσο βάρος έχει στις πράξεις μας και στον νου μας αυτό που θεωρούσαμε ασήμαντο, Ίσως δεν είναι παράξενο οι μεγάλες και συνεχείς αποτυχίες μας εκεί να οφείλονται, Σ αυτήν την παράλειψη.

                            

                               "Σαν ήλιος οπού ξάφνου σκει πυκνά και μαύρα νέφη",

Ναι το ρολόι δείχνει σωστά την ώρα.

                                "Και φανερά σου γίνονται τα σπίτια μες στην χλόη"

Όχι κάτι δεν πάει καλά.

                                "Και φαίνονται τα κάτασπρα σπίτια στην πρασινάδα"

Ούτε. Μοιάζει με επεξήγηση

                                "T’ όρος βαρεί κατάραχα και σπίτια ιδές στη χλόη."

 

Αυτό είναι. Αυτό το "σπίτια ιδές στη χλόη" που πέφτει σαν σκισιματιά, αίρει πραγματικά την θολάδα. Εάν δεν καταλαβαίνεις την διαφορά, εάν δεν το χεις υπόψιν σου και στην πολιτική και στον έρωτα και στα γραπτά σου εξίσου, πάς χαμένος. Είναι κι αυτό μια εξήγηση για το πόσο δύσκολα πορεύεται η ανθρωπότητα.

 

ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ, Οδυσέας Ελύτης Εκδόσεις Υψιλον, 1990.