Περί Φωτισμού, Flash, Φώτισης και Φώτων (Α΄ Μέρος)

Η λέξη Φώτιση ή Enlightment στα Αγγλικά, αποδίδει την ίδια έννοια, της εσωτερικής έκλαμψης, της ανακάλυψης, της ενόρασης, της έμπνευσης. Ονομάστηκε έτσι γιατί το βίωμα την στιγμή εκείνη, είναι ίδιο με εκείνο του απαστράπτοντος φωτός του φλας την στιγμή της φωτογράφισης. Μια στιγμή έκλαμψης αρκεί να φωτίσει και να καταγράψει τον χώρο στην μνήμη της φωτογραφικής μηχανής. Σήμερα μάλιστα το περιγράφουμε ακριβώς έτσι όταν λάμψει μέσα μας μια ιδέα, «μου ήρθε φλασιά». Γιατί με την ίδια ακριβώς διαδικασία του φλας, ένα εσωτερικό φως στιγμιαία φωτίζει τα πράγματα, διώχνοντας το σκοτάδι, αποτυπώνει στην συνείδηση την Αλήθεια και δίνει την λύση.

Γιατί όμως χρειάζομαι φως και λύσεις;

Γιατί βρίσκομαι στων δύο κόσμων το κενό.

Ζω ανάμεσα στο Φως και το Σκοτάδι, στην Ζωή και τον Θάνατο, το Χάος και την Τάξη, το Σχετικό και το Απόλυτο, το Μέσα και το Έξω, στο Ναι και στο Οχι, δηλαδή στο σωστό και το λάθος, στο Εγώ και τον Άλλο, το Σημαίνον και το Σημαινόμενο, το Καλό και το Κακό, στην Αιτία και το Αποτέλεσμα, στο Αρσενικό και το Θηλυκό, στο Ορατό και το Αόρατο, την Κόλαση και τον Παράδεισο, το Συναίσθημα και την Λογική, στο Μέλλον και το Παρελθόν. Ζω σαν Αιτία και σαν Αποτέλεσμα. Είμαι το Όργανον και ο Παρατηρητής, Πομπός και Δέκτης.

Είμαι Λόγος

Είμαι διττός και απαντώ σε ερωτήσεις που μου θέτει ένας άλλος μου εαυτός. Ο σκοπός της ζωής μου είναι να δίνω απαντήσεις σε αυτόν τον διττό εαυτό. Είμαι συγχρόνως εκείνος ο οποίος θέτει την ερώτηση και εκείνος ο οποίος απαντάει σε αυτήν.

Ζω ανάμεσα στις αντιθέσεις. Ζω σε έναν κόσμο επιλογών.

Τι κάνει μια επιλογή πιο σημαντική από την άλλη; Αυτή η ερώτηση μπορεί πραγματικά να απαντηθεί μόνο αν υπάρχει νόημα,

Η ανάγκη μου για νόημα δημιουργείται από την αναπαραστατική λειτουργία. Σύμβολο είναι ένα σημείο που χρησιμοποιείται για την αναπαράσταση μιας έννοιας, ιδέας ή μιάς πληροφορίας για ένα αντικείμενο.

Το αναγνωριστικό σχήμα, σήμα ή αναπαράσταση συμβάλλει στην αποκρυπτογράφηση του νοήματος που αυτό φέρει. Έτσι η συμβολική αναπαράσταση εννοιών και αντικειμένων είναι η βάση της επικοινωνίας μεταξύ δύο ή περισσότερων υποκειμένων.

Το σύμβολο απευθύνεται σε καθαρά διανοητική λειτουργία της ανθρώπινης σκέψης και βοηθά στην αποτύπωση και στην απομνημόνευση ενός νοήματος.

Ο όρος «σύμβολο» στα αρχαία Ελληνικά, δήλωνε ένα σημείο αναγνώρισης, δημιουργημένο με τον χωρισμό ενός αντικειμένου σε δύο μέρη.

Ζώ στην Συμβολή δυο κόσμων, έναν Φωτεινό εξωτερικό, που αναπαριστώ μέσα μου με τις αισθήσεις μου κι έναν άγνωστο σκοτεινό κόσμο εσωτερικό.

Ο φωτεινός κόσμος, μου δίνει τα προβλήματα κι ο σκοτεινός τις λύσεις.

Πως; Μα με την "φλασιά" που είπαμε πριν. Την στιγμιαία εκείνη ασυνείδητη φώτιση της χαμένης μας ολότητας, της ολότητας εκείνης πέρα απ τον Χρόνο.

Είμαι το χαμένο μισό μιας ολότητας την οποία ζητώ να ανακτήσω.

Είμαι Σύμπαν.

Είμαι γέννημα, μέρος του κόσμου (Σχετικό και Απόλυτο) και φέρω όλα τα συστατικά χαρακτηριστικά του, μέσω της αδιόρατης μνήμης του γενετικού μου κώδικα, που με συνδέει, μέσω του σώματός μου, με μια διασύνδεση που είναι εγγενής, συνεχής και αδιάκοπη, όπως η διασύνδεση όλων των λειτουργικών μερών του σώματός μου, με μια συνεχή ροή ανατροφοδότησης.

Είμαι Μνήμη,

αποτελούμαι από κύτταρα που φέρνουν μέσα τους την μνήμη όλου του Σύμπαντος. Όλο το Σώμα μου είναι μνήμη. Το DNA μου φέρει την Κοσμική πληροφορία όλου του σύμπαντος, το Σώμα μου είναι όλο μια μνήμη.

Είμαι Νους,

που αναζητώ την ουσία του Οντος, το Νόημα. Δημιουργώ έννοιες όπου μέσω της διασύνδεσής τους κατανοώ. Γιαυτό δημιουργώ, την Αλληγορία, την Μεταφορά, το Αίνιγμα, την Συνεκδοχή, την Παραβολή. Δημιουργώ τον Μύθο, την Αφήγηση.

Είμαι η Αυτοσυνείδηση Του Σύμπαντος

Με έλκει το άγνωστο, το μυστήριο, το πρόβλημα, το ανεξήγητο, η αναζήτηση, έλκομαι από αυτό που φοβάμαι που δεν γνωρίζω και αναζητώ το βίωμα.

Αναζητώ την φώτιση.

Η γνώση είναι ανάμνηση.